شیشه ای میشکند...یک نفر میپرسد...چرا شیشه شکست؟....مادری میگوید
شاید
این رفع بلاست...یک نفر زمزمه کرد...باد سرد وحشی مثل یک کودک شیطان آمد
شیشه پنجره را زود شکست...
کاش امشب که دلم مثل آن شیشه مغرور شکست...عابری خنده کنان می آمد....تکه ای
از
آن را برمیداشت...مرحمی بر دل تنگم میشد...اما امشب دیدم...هیچ کس هیچ نگفت...
قصه ام را نشنید...از خودم می پرسم...آیا ارزش قلب من از شیشه پنجره هم
کمتر است؟؟؟
اگر این سطح پر از آدمهاســـــــــــــــــــــت
پس چرا این همه دلها تنهاســـــــــــــــت؟
بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست
چه کسی تنهانیست؟ همه از هم دورند
همه در جمع ولی تنهاینـــــــــــــــــــــــــــــد
من که در تردیدم تو چطور؟؟؟
نکند هیچکسی اینجا نیســـــــــــــــــــــــــت...
چند تا غروب دیگه میای طلوع کنیم با همدیگه؟
یه فال حافظ بگیرم تا ببینم اون چی می گه؟
باید یه جوری خودمو واسه تو آماده کنم
می خوام برم دو بسته شمع نذر امامزاده کنم
چی کار کنم می خوام برم نماز حاجت بخونم
یعنی تا اوضا جور بشه منتظر تو بمونم؟
راستی یه ساله تو خونه زخم زبون زیاد شده
اسمتو دیگه نمی گم واژه ی اون زیاد شده
همش می گن اون که می گفت دیوونته،عاشقته
بمیری ام سراغتو نمی گیره بگه چته
تو می گی من چیکار کنم،عجیب توی دوراهی ام
نه توی خشکی ام نه آب،درست مث یه ماهی ام
یه ماهی خیلی کوچیک،میون آزادی و تور
که دلخوشیش بیخودیه،مث یه آرزوی دور
ببین روزا و لحظه ها بدجوری اذیت می کنن
آدما درباره ی تو یه جوری صحبت می کنن
می گن که بعد این همه عاقل شم و رهات کنم
می گن تو قلبمی ولی،باید یه جور جدات کنم
خب می دونی گوش نمی دم به پند و حرفای کسی
ولی تو چی باید تا کی به داد دردم نرسی؟
تحملم حدی داره،اونم دیگه تموم شده
عمرم و زندگیم چه حیف،چه قدر برات حروم شده
دیشب نشستم تا سحر،دیدم اونا بد نمی گن
به جای صبر و طاقتم،چه کار کردی واسه من؟
نه رفتی و نه اومدی،نه عشقی و نه دیدنی
نه حتی از جانب تو،حرف به هم رسیدنی
اون دوره ها تموم شده،دوره ی مثل گل یاس
خودت عجب قد کشیدی،منو شکستی ناسپاس
چقدر بده اونکه اومد اول گل دادن من
می خواد با یه تبر بشه باعث افتادن من
تو همین و دلت می خواس،حالا دیدی شکستن و؟
چرا می خواستی بشکنی رویاهای ترد منو؟
درسته دنیا بی وفاس،اما بدون خدا داره
کلی مجازات واسه ی آدم بی وفا داره
اگر که راست گفته باشن آدمای دور و برم
دلم می خواد برم یه جا،لحظه ی مرگ و بخرم
شنیدن حرفای دیگه داره دیوونم می کنه
آدم آخه برای کی؟انقد دل بسوزونه
علتشو نفهمیدم می خواستی عاشقت بشم
بعدش که مطمئن شدی هرگز دیگه نیای پیشم
از همون اولم آره یه کم عجیب غریب بودی
تو ماجرای تلخ من یه وسوسه یه سیب بودی
تو اومدی دلم رو از راهی که داشت به در کنی
بعدش بذاری بری و بدون اون سفر کنی
من دیوونه رو بگو،منتظر توأم هنوز
حقمه که بهم بگن بازم بشین بازم بسوز
رنگین کمون زیباس ولی تو حسرت یه رنگیه
دلت رو بسپر دست کوه،چون جنس اونم سنگیه
من اینو اقرار می کنم تا خواستی آزارم دادی
اما اینم بهت می گم از چشای من افتادی
دیگه اگه خورجین تو پر از گل و نامه باشه
اگه تو فکرت واسه بعد،هزارتا برنامه باشه
اگه مث اون اولا خوب بشی و با حوصله
نمی شنوی که من دیگه به پرسشت بگم بله
تو این دو سال یا بد بودی یا خشن و مریض بودی
تو اوج اذیتم ولی،باز برام عزیز بودی
اما حالا تصمیممو گرفتم و،سخته برام
نوشتنش سخته،ولی دیگه شما رو نمی خوام
خدا کمک می کنه که یه جور فراموشت کنم
من قطره قطره آب می شم تا تو رو خاموشت کنم
عکسا و یادگاریات نه اونا رو پس نمی دم
دیگه برام تجربه شد دل و به هیچ کس نمی دم
می شینم و با رویاهام یه وقتا خلوت می کنم
دلم گرفت به عروسک،گاهی محبت می کنم
اون حرفامو گوش می کنه تو هر زمون و فرصتی
بدون هیچ توقعی،بدون هیچ خیانتی
خب دیگه حرفی ندارم هیچی به جز خداحافظی
اونم بذار پای یه جور،رسم قدیم کاغذی
کسی که تا قیامتم هرگز نمی بخشه تو رو
انقد نشستی تا خودش آخر بهت بگه برو ...
بارها خواستم ...
ونخواستی ...
وحکمت هایت رانادیده گرفتم
اکنون که تدبیرم رابه کارمیگیرم...
میگویم,تاتو نخواهی,نمیخواهم ..
مردی در عالم رویا فرشته ای را دید که در یک دستش مشعل و در دست دیگرش سطل آبی گرفته بود و در جاده ای روشن و تاریک راه می رفت. مرد جلو رفت و از فرشته پرسید: " این مشعل و سطل آب را کجا می بری؟" فرشته جواب داد: " می خواهم با این مشعل بهشت را آتش بزنم و با این سطل آب، آتش های جهنم را خاموش کنم. آن وقت ببینم چه کسی واقعا خدا را دوست دارد!" *آنتوان چخوف*
شازده کوچولو می گفت :